وبلاگ تکی

معماری پایدار و یا معماری سبز ایجاد سلامت وپشتیبانی سكنه‌ای که در آن محیط زندگی می‌کند و موجب رضایتمندی آنان خواهد شدكه در این راستا نیازمندکاربرد انرژی­های نوین در معماری است. استفاده از طبیعت و تکیه برانرژی خورشیدی برای استفاده‌های گرمایش و سرمایش و نیروی برق و استفاده کردن دوباره از ضایعات و  یکپارچه سازی ساختمانی این استراژی‌ها را تولید می‌کند. ما باید به هم پیوستن و وابستگی به یکدیگر را با یک چیزی خیلی وسیع‌تر از خودمان را دوباره پیداكنیم زیرا جهان طبیعت، قلمرویی عرفانی و نسبت به همه چیز برتری دارد.

بعقیده بولوزوف؛  اول انسان و بعد جامعه معتقد است ما باید هر دو گروه را مجبور سازیم که موافق حقایق زندگی در جهان باشند. در غرب به این مسئله اعتقاد دارند که مزیت در طرح محیطی و طراحی آن در صورتی پیشرفت می‌کند که طراح آن فقط گروهی از طراحان باشند. بهینه سازی مصرف انرژی وکاربرد انرژیهای پایدار در حال حاضر هیچگونه نقشی در فرهنگ ساختمانی کشور ندارد.
اما چاره مشکل رسیدن به رویکردهای نوین زیبایی شناختی برای ایجاد دگرگونی در اذهان عمومی و جایگزینی الگوهای زیستی مبتنی بر بهینه سازی مصرف و احترام به محیط طبیعی و اجتماعی به جای الگوهای رایج کنونی امری ضروری است كه لازمه این امر آن است که معماران بکوشند، سلیقه بازاری پسند، سلیقه عمومی را در جهات سازنده و مفید اجتماعی هدایت کنند.. معماران با طرح‌ها و منطق به مردم بباورانند که طرحهای اقلیمی و زیست محیطی کمتر از تزیینات رایج کنونی زیبا نیست. از طریق معماری می‌توان جامعه را ازمطلوبیت و ارزش فراوان اقتصادی و زیست محیطی انرژی‌های بی‌زیان و آرام مطلع کرد. انرژی‌هایی که از دیدگاه معماران می‌توان آن را زیبا نامید. آینده جهان در زیبایی‌های زیبا نهفته  است.

معماری سنتی و ارزشهای زیست محیطی معماری سنتی ایران واجد ارزش‌های بسیار فراوان درشیوه‌های گوناگون استفاده بهینه ازانرژی و بهره برداری اکولوژیک از انواع انرژیها و خصوصا کاربرد انرژیهای پایدار و بی‌زبان است كه می‌توان بهره برداری از حرکت هوا و ایجاد نسیم، عمده‌ترین و رایج‌ترین نوع کاربرد انرژی‌های بی‌زیان در معماری سنتی ایران است. با این حال همه عناصر اربعه فلسفی وآیینی دارای کاربرد عالی زیست محیطی در مدنیت و معماری ایران قدیم بوده است  واز طرف دیگر، . نوع مصالح و فنون ساختمانی رایج در گذشته خصوصا آنچه که در رابطه با پایداری بنا به کار می‌رفته و عناصر باربر اصلی عناصر افقی و عمودی به علت دارا بودن حجم و وزن زیاد به طور طبیعی در مقایسه با مصالح و مواد سبک وزن و کم حجم کنونی دارای ظرفیت بالای نگهداری و ذخیره انرژی و متعادل سازی حرارت در فضاهای ایجاد شده بوده است. این ویژگی به هیچ روی به معنای آن نیست که زیبایی آسایش پایداری عالی زیست محیطی و ابتکارات مربوط به استفاده بهینه از انرژی در معماری ایرانی امری خود به خودی و پیش پا افتاده و بی‌نیاز از قدرت خلاقه و علم و دانش تلقی شود.  بررسی دقیق ویژگیهای معماری ایرانی حاکی از برخوردداری از دانش وآگاهی بسیار و هوشمندی و دقت در جزییات معماری به امر ایجاد فضای راحت و آسایش داخلی زیبایی استحکام و عدم تخریب محیط و حفظ کیفیت زیست است.

از سال 57-1347: این دوره مصادف بود با اواخردوره‌ی مدرنیسم. از این دوره بود كه مدرنیست نیز یك گرایش تاریخی پیدا كرده بود. با كارهای  معمارانی چون نادر اردلان و كامران دیبا كه سعی در زنده كردن معماری ایران داشتند و فعالیت استاد میرمیران نیز در این دوره بی‌تأثیر از جریانات روز نبود. كارهای انان نشان دهنده تأثیر پذیری از معماری سنتی گذشته است. تأثیری كه كارهای شهرسازی از شهرهای گذشته گرفتند را می‌توان در نوع محله‌بندی سنتی ایشان و یا ایجاد گره‌ها در بین مسیرها ذكر كرد. از تك بناهای این دوره می‌توان از پابدانا تی هوس[1] نام برد. تك بنایی كه در داخل یك باغ طراحی شده. در این كار می‌توان گرایش پست مدرنیستی را در قوس‌هایی كه در  مدرسه پولاد شهربه کار برده مشاهده كرد كه البته كل كار تركیبی از مدرن و پست مدرن می‌باشد.