این فضاها هم از دیدگاه تأمین نیاز‌های زیست محیطی شهرنشینان و هم از نظر تأمین فضاهای فراغتی و بستر ارتباط و تعامل اجتماعی آن جایگاهی در خور اهمیت دارد. در اینجا به مهمترین کارکرد‌های فضاهای سبز در شهر‌ها اشاره می‌شود.

1. کارکرد تفریحی: پارک‌ها بهترین محل برای آرامش و رفع خستگی هستند. امروزه کارکرد تفریحی پارک‌ها و فضای سبز جایگزین بخشی از کارکردهای تفریحی خانواده روابط همسایگی و محلی، بازار و… شده است.
2. کارکرد بهداشتی: پارک‌ها و فضای سبز را می‌توان در زمره مراکز تأمین کننده بهداشت و جان و روان افراد دانست. نقش گسترده فضای سبز در تمرکز اعصاب بر کسی پوشیده است.
3. کارکرد ارتباطی: پارک‌ها زمینه‌ساز روابط نانوشته سازمان یافته‌ای هستند که با توجه به نیاز‌های اقشار مختلف اجتماعی شکل میگیرد و دوام می‌یابد.
4. کارکرد آموزشی: بازی و سرگرمی در آموزش و پرورش جسم و ذهن کودکان سهم مؤثری دارد. پارکها هرچند وسایل بازی اندکی دارند، زمینه کسب مهارت و خلاقیت را برای کودکان فراهم می‌سازند.
5. کارکرد خرید و فروش به رغم اینکه پارکها جایگاه گردش و آرامش هستند به دلیل حضور گسترده مردم در آنها جای مناسب و پررونقی برای عرضه کالاهای مختلف مورد نیاز گردشگران هستند. در یک تقسیم‌بندی کلی می‌توان آثار اجتماعی ناشی از ایجاد و گسترش فضای سبز شهر را به صورت زیر ارائه کرد :1. آثار جامعه شناختی2. آثار فرهنگی3. آثار روانشناختی (روحی روانی) 6 اثرات روحی و روانی فضای سبز بر کیفیت زندگی شهری

فطرت انسان به گونه‌ای آفریده شده است که توانایی‌های بسیاری دارد و این توانایی‌ها بدون ارتباط با زیبایی‌های طبیعی که در زندگی شهری که همان فضاهای سبز می‌باشند به افسردگی و خمودی می‌گراید و بالطبع در پرتو بهره‌مندی از فضای سبز خالقیت‌های انسان شکوفا می‌گردد. و انسان راه تکامل را در زندگی خود می‌پیماید. اگرچه بیشتر شهروندان مقیم شهر از مزایا و تأثیرات غیر مستقیم فضاهای سبز بر زندگی خود آگاه نیستند اما این تأثیر و کنش متقابل میان برخورداری از فضای سبز و عدم برخورداری از آن بر زندگی آن‌ها توسط پژوهش‌های گوناگونی به اثبات رسیده می‌باشد. به عنوان مثال در میان نوشته‌های علما و احادیث و قرآن کریم نیز به این موضوع اشاره شده است از مجموعه آیات و احادیث چنین به دست می‌آید که :1. نگاه به فضای سبز غم‌های انسان را می‌زداید. به او آرامش بخشیده و او را شاد وخوشحال می‌کند. 2. بهره‌مندی از فضای سبز حالت یاس و نومیدی را از انسان دور کرده و شور و امیدی در او ایجاد و یا تقویت می‌کند. 3. فضای سبز تأثیری قابل توجه در درمان بیماری‌های روحی و روانی دارد به طوری که این مشکالت با نگاه کردن به فضا و مناظر سرسبز و قدم زدن و نفس کشیدن در فضای سبز از میان می‌رود. 4. ارتباط با فضای سبز موجب نشاط و موجب انگیزه برای حرکت به سوی تعالی و تکامل است.